วันพุธที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2555

สินค้าส่งออก และกีฬาประจำชาติมาเลเซีย


มูลค่าส่งออกของมาเลเซีย จำแนกรายสินค้า ปี 2544-50
2544
2545
2546
2547
2548
2549
2550 (9M)
1. อิเล็กทรอนิกส์และชิ้นส่วน
49,899.6
52,089.1
55,568.8
63,548.2
69,896.7
76,608.6
56,694.6
% +,-
-13.6
4.4
6.7
14.4
10.0
9.6
-0.4
2. น้ำมันปาล์ม
2,639.8
3,961.5
5,541.0
6,238.0
6,318.2
7,375.8
7,851.4
% +,-
-0.5
50.1
39.9
12.6
1.3
16.7
39.7
3. น้ำมันดิบ
2,928.1
3,052.8
4,121.3
5,726.9
7,752.7
8,610.7
6,226.1
% +,-
-21.9
4.3
35.0
39.0
35.4
11.1
-5.2
4.  ก๊าซธรรมชาติ
2,926.0
2,683.3
3,507.4
4,494.4
5,489.9
6,348.2
5,508.2
% +,-
-2.7
-8.3
30.7
28.1
22.1
15.6
20.9
5. ผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียม
1,997.9
1,765.6
2,177.1
3,173.5
3,995.4
5,189.4
3,898.6
% +,-
4.9
-11.6
23.3
45.8
25.9
29.9
-2.7
6. เครื่องมือแพทย์
1,180.0
1,285.9
1,478.0
2,031.6
2,388.3
2,851.3
2,295.2
% +,-
38.2
9.0
14.9
37.5
17.6
19.4
6.5
7. ยางพารา
496.4
655.8
942.5
1,367.7
1,528.0
2,245.0
1,560.0
% +,-
-26.6
32.1
43.7
45.1
11.7
46.9
-10.0
8. ถุงมือยาง
829.4
828.3
897.0
1,068.0
1,189.0
1,467.6
1,271.7
% +,-
-5.4
-0.1
8.3
19.1
11.3
23.4
18.4
9. อุปกรณ์ทำความเย็นและร้อน
601.6
502.1
630.7
846.0
1,033.8
1,131.3
1,187.0
% +,-
6.6
-16.5
25.6
34.1
22.2
9.4
34.3
10. อัญมณี
509.0
429.4
484.0
779.4
954.2
1,056.0
1,161.1
% +,-
-11.2
-15.7
12.7
61.1
22.4
10.7
59.5
รวม
88,012.0
94,061.0
104,969.0
126,511.0
141,289.0
160,569.0
127,659.0
% +,-
-10.4
6.9
11.6
20.5
11.7
13.6
7.2
     ที่มา : Department of Statistics, Malaysia (ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ)

เมื่อมองดูรายการสินค้าส่งออกของประเทศมาเลเซีย นับตั้งแต่ปี 2544-2550 อันดับที่หนึ่งยังคงคงเป็นเป็นประเภทอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ และชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์ ซึ่งมาเลเซียถือว่าเป็นประเทศที่ส่งออกชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ เป็นรายใหญ่ของโลก ซึ่งเมื่อเทียบกับ อันดับ2 นั่นคือ อุตสาหกรรมน้ำมันปาล์ม แล้วรายได้การส่งออกชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์นั้น มากกว่ากันถึง 30000-50000 ล้านเหรียญดอลลาร์สหรัฐ เลยทีเดียว
ด้านการนำเข้า มาเลเซียนำเข้าสินค้าอิเล็กทรอนิกส์และชิ้นส่วนสูงเป็นอันดับ 1 เช่นกัน ช่วง 9 เดือนแรกของปี 2550 มีมูลค่านำเข้า 43.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เพิ่มขึ้นร้อยละ 3.6 จากช่วงเดียวกันของปีก่อน รองลงมาได้แก่ เครื่องจักรและชิ้นส่วนมีมูลค่า 5.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ลดลงร้อยละ 3.3 และผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียมมูลค่า 4.4 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เพิ่มขึ้นร้อยละ 1.8

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ส่วนกีฬาประจำชาติของมาเลเซีย คงจะหนีไม่พ้น กีฬา "เซปัก ตะกร้อ" 
แม้จะมีความขัดแย้ง ระหว่างไทย กับ มาเลเซีย เรื่องกีฬาชนิดนี้ โดยทั้งสองฝ่าย ก็ต่างอ้างว่ากีฬาชนิดนี้ เป็นกีฬาที่ชาติของตนคิดขึ้นมาก่อน และเป็นที่ถกเถียงกันมานาน แต่สุดท้ายก็ได้ข้อสรุปโดยได้ ชื่อกีฬาชนิดนี้ของทั้งสองประเทศ มารวมกันจึงได้เป็น เซปัก(ในภาษามาเลเซียแปลว่า เตะ)+กับ ตะกร้อในภาษาไทย

ตะกร้อของประเทศมาเลเซีย

ตะกร้อของประเทศไทย

วันเสาร์ที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2555

อาชีพ-เพลงชาติ-ธงชาติ และคุณลักษณะประชากรของมาเลเซีย


คุณลักษณะของประชากร  
                ชาวโอรัง อัสลี  คำว่าโอรัง อัสลี เป็นภาษามลายู หมายถึงชนชาติดั้งเดิม ประกอบด้วยกลุ่มใหญ่สามกลุ่มและเผ่าเล็กเผ่าน้อยอีกกว่า ๒๐ เผ่า ประมาณร้อยละ ๙๐ อาศัยอยู่ในชนบท อีกส่วนหนึ่งอาศัยอยู่ตามชานเมือง กลุ่มโอรังอัสลีมีชื่อเรียกว่า ซาไกหรือทาสขัดดอก 
                ชนกลุ่มเก่าแก่ที่สุดบนแหลมมลายูคือพวกเนกริโต ซึ่งเข้ามาในแหลมมลายูเมื่อประมาณ ๑๐,๐๐๐ ปีมาแล้ว เป็นโอรังอัสลีกลุ่มใหญ่ที่สุด โดยมากพวกนี้จะมีผิวคล้ำและผมหยิกฝอย มีรูปร่างหน้าตาเฉพาะตัวคล้ายชาวปาปัวนิวกินี หรือแอฟริกาตะวันออก  ส่วนใหญ่จะอยู่ในแถบตะวันออกเฉียงเหนือ และตะวันตกเฉียงเหนือของแหลมมลายู และเป็นโอรังอัสลีเพียงกลุ่มเดียว ที่เป็นชนเร่ร่อนมีการทำการเพาะปลูกน้อยมาก ชอบย้ายหลักแหล่ง 
                ชนกลุ่มใหญ่รองลงมาคือ พวกเชนอย  เชื่อกันว่ามีบรรพบุรุษร่วมกับชาวเขาทางเหนือของกัมพูชาและเวียดนาม เข้ามาอยู่ในแหลมมลายู เมื่อประมาณ ๖,๐๐๐ - ๘,๐๐๐ ปีมาแล้ว  ส่วนใหญ่จะทำไร่เลื่อนลอย เมื่อดินจืดก็ย้ายหลักแหล่ง มีอยู่เป็นจำนวนมากในที่ราบสูงคาเมรอน กลายเป็นแรงงานรับจ้างในไร่ชา 
                ชนอีกกลุ่มหนึ่งคือ โปรโตมาเลย์ อพยพมาจากเกาะสุมาตราของอินโดนีเซีย เข้ามายังแหลมมลายูเมื่อประมาณ ๔,๐๐๐ ปีก่อน ชาวมาเลย์รุ่นใหม่ มีบรรพบุรุษร่วมกับชนกลุ่มนี้อยู่ไม่น้อย 
                ชาวมาเลย์  ชาวมาเลย์ผูกพันกับแผ่นดินจนเรียกตนเองว่า ภูมิบุตรา หรือบุตรของแผ่นดิน  เป็นคนใจกว้าง เอื้อเฟื้อ ยิ้มง่ายและมีอารมณ์ขัน ชาวมาเลย์ในชนบท จะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ทำไร่ทำนา และรักใคร่กันในหมู่บ้านเดียวกัน 


ธงชาติมาเลเซีย

เพลงชาติของสหพันธรัฐมาเลเซีย  มีชื่อว่า "เนการากู" (โรมัน: Negaraku, ยาวี: نڬاراكو, แปลว่า "แผ่นดินของข้า") เพลงนี้ได้รับเลือกให้เป็นเพลงชาติมาเลเชียเมื่อสหพันธรัฐมาลายาได้รับเอกราชจากสหราชอาณาจักรในปี พ.ศ. 2500 ทำนองเพลงนี้เดิมใช้เป็นเพลงสรรเสริญประจำรัฐเประ ซึ่งเพลงนี้ได้หยิบยืมทำนองมาจากเพลงฝรั่งเศสที่มีชื่อว่า "ลา โรซาลี" (La Rosalie) อีกชั้นหนึ่ง ผู้ประพันธืทำนองเพลงนี้คือ ปีแยร์-ฌอง เดอ เบรังเยร์ (Pierre-Jean de Béranger) ชาวฝรั่งเศสผู้มีชีวิตอยู่ระหว่างปี พ.ศ. 2323 - 2400





ฟังเพลงชาติมาเลเซีย







วันศุกร์ที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2555

สภาพภูมิประเทศ สภาพภูมิอากาศ และแผนที่ประเทศ ของมาเลเซีย


ลักษณะภูมิประเทศ 
                มาเลเซียตะวันตก  ตั้งอยู่บนแหลมมลายู ลักษณะภูมิประเทศโดยทั่วไปเป็นป่าไม้ ภูเขา และหนองบึง ประมาณร้อยละ ๗๐ ของพื้นที่
                บริเวณชายฝั่งตะวันตก ที่ติดกับมหาสมุทรอินเดีย และช่องแคบมะละกา เป็นพื้นที่ราบลุ่ม ชายฝั่งเต็มไปด้วยหนองบึง และป่าไม้โกงกาง ผิวดินเป็นดินเหนียว และโคลนตม คงมีเหลือพื้นที่ราบซึ่งเป็นดินทรายบางบริเวณ พื้นดินตอนในห่างจากบริเวณที่ราบชายฝั่งสองด้าน ค่อย ๆ เปลี่ยนระดับเป็นที่ราบสูง บริเวณเชิงเขา พื้นดินส่วนใหญ่เป็นดินแดง และดินปนทราย ดินเหนียวและดินลูกรัง
                มาเลเซียตะวันออก  ตั้งอยู่บนเกาะบอร์เนียวตอนเหนือ ลักษณะภูมิประเทศแบ่งออกได้เป็นสามส่วนคือ
                ที่ราบชายฝั่ง และริมทะเลมีหนองบึง และป่าโกงกาง ที่เชิงเขา และทิวเขาสูงมีความสูงชัน มีเหวลึกปกคลุมด้วยป่าทึบยากแก่การสัญจร มียอดเขาสูงสุดอยู่ทางภาคเหนือ มีลักษณะผิวดินแตกต่างกันออกไป บริเวณพื้นที่รอบชายฝั่งส่วนใหญ่เป็นประเภทดินเหนียว และดินโคลนตม ซึ่งมีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ตลอดเวลา ในบริเวณบางแห่งมีกรวดทรายปะปนอยู่เป็นจำนวนมาก
            เทือกเขา  เทือกเขาสำคัญของมาเลเซียประกอบด้วยเทือกเขาบินดัง เทือกเขาโกฮิมหรือเทือกเขากลาง เทือกเขาตรังกานู ในแหลมมลายู และเทือกเขากินาบาลู ในเกาะบอร์เนียว ซึ่งมียอดเขาโกตาคินาบาลูเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในมาเลเซีย
            แหล่งน้ำ  ในแหลมมลายูมีแม่น้ำสายสำคัญได้แก่ แม่น้ำคาดาห์ แม่น้ำซุนดา แม่น้ำเกรียน แม่น้ำเปรัค แม่น้ำปาหัง แม่น้ำกลันตัน แม่น้ำมุดา แม่น้ำเบอร์นัม แม่น้ำสลังงอร์และแม่น้ำกลัง
            ในเกาะบอร์เนียวมีแม่น้ำสายสำคัญได้แก่ แม่น้ำรายัง มีความยาวประมาณ ๕๖๐ กิโลเมตร  แม่น้ำมาลุย ยาวประมาณ ๔๐๐ กิโลเมตร นอกจากนี้ยังมีแม่น้ำกินาบาดางัน
            ชายฝั่งทะเล ในแหลมมลายูฝั่งทะเลด้านตะวันออกติดต่อกับทะเลจีนใต้ ลักษณะท้องทะเลในบริเวณดังกล่าวเป็นพื้นที่ลาดชัน พื้นที่ส่วนใหญ่เต็มไปด้วยปะการัง และหินใต้ทะเลน้อยใหญ่เป็นจำนวนมาก เหมาะแก่การเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำต่าง ๆ ฝั่งทะเลมีความยาวประมาณ ๑,๙๐๐ กิโลเมตร  บริเวณชายฝั่งมีความลึกตั้งแต่ ๑๒๐ - ๓๐๐ ฟุต เป็นหาดทรายยาวเหยียดติดต่อกัน มีที่ราบลุ่มอยู่เป็นบางตอน ฝั่งทะเลด้านตะวันตกเป็นหาดเลน พื้นที่ลึกเข้าไปในบริเวณชายฝั่งเป็นที่ลุ่ม และหนองบึง และป่าไม้โกงกาง คงมีเฉพาะบางแห่งเท่านั้นที่มีหาดทราย
            ในเกาะบอร์เนียว ฝั่งทะเลบริเวณใต้สุดของทะเลจีนใต้ ท้องทะเลในบริเวณดังกล่าวมีความลึกพอสมควร มีกลุ่มหินปะการังอยู่เป็นหย่อม ๆ ในระยะลึก นอกจากนั้นยังมีหินใต้น้ำอยู่เป็นบางตอนในบริเวณใกล้ชายฝั่ง เป็นอุปสรรคในการเดินเรือใกล้ฝั่ง บริเวณฝั่งทะเลรัฐซาราวัคมีความลึกใกล้ฝั่งประมาณ ๒๐ - ๓๐ ฟุต  ห่างออกไปจากฝั่ง บางพื้นที่ลึกมาก บางแห่งลึกประมาณ ๒๐๐ - ๓๐๐ ฟุต
            บริเวณชายฝั่งของรัฐซาบาห์ ทิศเหนือติดต่อกับทะเลจีนใต้ ความลึกของทะเลมีมากกว่ารัฐซาราวัค 

ลักษณะภูมิอากาศ คือ ประเทศมาเลเซียมีลักษณะภูมิอากาศคล้ายคลึงกับภาคใต้ของประเทศไทย แต่ เนื่องจากทำเลที่ตั้งอยู่ใกล้เส้นสูตรและได้รับอิทริผลจากลมมรสุมจากมหวสมุทรอินเดียและ ทะเลจีนใต้จึงมีผลทำให้อุณภูมิไม่สูงนัก มีฝนตกเกือบตลอดปี และมีปริมาณน้ำฝนมากกว่าประเทศไทย ไม่มีฤดูแล้งชัดเจน ทำให้ประเทศมาเลเซียมีปาไม้ อุดมสมบูรณ 


แผนที่ประเทศมาเลเซีย